Fortíð Völuspá Part III: Fall of the Ages 1. Ancient Halls (Fornir salir) instrumental 2. Ragnarök Army from the East (Austursins heimsenda her) Bræður munu berjast og að bönum verða, munu systrungar syfjum spilla, hart er í heimi, hórdómur mikill, skeggöld, skálmöld, skildir eru klofnir, vindöld, vargöld, áður veröld steypist mun engi maður öðrum þyrma. Leika Míms synir en mjötuður kyndist að inu galla Gjallarhorni, hátt blæs Heimdallur, horn er á lofti, mælir Óðinn við Míms höfuð. Ymur ið aldna tré en jötunn losnar, skelfur Yggdrasils askur standandi. Geyr nú Garmur mjög fyr Gnipahelli, festur mun slitna en freki renna. Fjöld veit hún fræða, fram sé ég lengra, um ragnarök römm sigtíva. Hrymur ekur austan, hefist lind fyrir, snýst jörmungandur í jötunmóði. Ormur knýr unnir en ari hlakkar, slítur nái neffölur, Naglfar losnar. Kjóll fer austan, koma munu Múspells um lög lýðir en Loki stýrir, fara fífls megir með freka allir, þeim er bróðir Býleifs í för. 3. Fall of the Ages (Fall aldanna) Hvað er með ásum? Hvað er með álfum? Gnýr allur Jötunheimur, æsir eru á þingi, stynja dvergar fyr steindurum, veggbergs vísir. Vituð ér enn eða hvað? Surtur fer sunnan með sviga lævi skín af sverði sól valtíva. Grjótbjörg gnata en gífur rata, troða halir helveg en himinn klofnar. Þá kemur Hlínar harmur annar fram er Óðinn fer við úlf vega en bani Belja bjartur að Surti, þá mun Friggjar falla angantýr. Þá kemur inn mikli mögur Sigföður, Víðar, vega að valdýri. Lætur hann megi Hveðrungs mund um standa hjör til hjarta, þá er hefnt föður. Þá kemur inn mæri möður Hljóðynjar, gengur Óðins sonur við úlf vega, drepur hann af móði Miðgarðs véur, munu halir allir heimstöð ryðja, gengur fet níu Förgynjar bur, neppur, frá naðri, níðs ókvíðnum. Sól tér sortna, sígur fold í mar, hverfa af himni heiðar stjörnur. Geisar eimi við aldurnara leikur hár hiti við himinn sjálfan. Geyr nú Garmur mjög fyr Gnipahelli, festur mun slitna en freki renna. Fjöld veit hún fræða, fram sé ég lengra, um ragnarök römm sigtíva. 4. Equilibrium Reclaimed (Jafnvægi endurheimt) Sér hún upp koma öðru sinni jörð úr ægi iðjagræna. Falla forsar, flýgur örn yfir, sá er á fjalli fiska veiðir. Finnast æsir á iðavelli og um molþinur máttkan dæma og minnast þar á megindóma og á Fimbultýs fornar rúnar. Þar munu eftir undursamlegar gullnar töflur í grasi finnast, þær er í árdaga áttar höfðu. Munu ósánir akrar vaxa, böls mun alls batna, Baldur mun koma. Búa þeir Höður og Baldur Hrofts sigtóftir vel, valtívar. Vituð ér enn eða hvað? Þá kná Hænir hlautvið kjósa og burir byggja bræðra tveggja vindheim víðan. Vituð ér enn eða hvað? 5. New Dawn (Ný dögun) Sal sér hún standa sólu fegra, gulli þaktan, á Gimlé. Þar skulu dyggvar dróttir byggja og um aldurdaga yndis njóta. Þar kemur inn dimmi dreki fljúgandi, naður fránn, neðan frá Niðafjöllum. Ber sér í fjöðrum, flýgur völl yfir, Níðhöggur nái, nú mun hún sökkvast. 6. Heltekinn Vindarnir syngja sinn svartasta söng Leyfa mér ekki að dreyma Nóttin, hún virðist svo endalaust löng Andar í kring um mig sveima Drekka nú með mér guðaveigar Draugar heljar og dæmdir menn syngur með vindunum, mjöðinn teigar Ískaldur fjandinn mig finna mun senn Prestarnir kalla ,,við fyrir þér biðjum!" En sjálfið er löngu laust úr þeim viðjum Undir tungli, um myrka dali, Tignar strendur og fjallasali, Það ferðast í rökkri, fyrir trú þeirra falið, Þótt eftir standi holdið kalið Fáu er svarað þótt mikið sé spurt Og þræðir lífsins hratt upp rakna Að lokum mun dauðinn mig leiða í burt Og mun ég þá annað hvort sofna eða vakna 7. The Future (Framtíð) Vinstri handar Breiður vegur Friðlaus hugur Andann dregur Guðdómlegur heilagleiki Jörðin drekkur blóð í nafni þínu Þau bíða, vona, biðja Gráta það sem aldrei varð Heiminn selur Steinkalt hjarta Málar manna Veröld svarta Vegur hjartans er grýttur!