Beenkerver
Ontaard
1. Gebroken
Ik ben getroffen in mijn hart
Mijn geest gebroken en verward
Een offer van bloed en bot aan het kwade
Verzegelde mijn lot op het schavot
Ik adem in, de laatste keer mijn longen vullend
De reis begint, de dood slechts een portaal
Ik adem uit, mijn lichaam heeft de geest gegeven
Verwelkom ik… de dood
Sterven is het hoogste doel in het leven
Sterven is het nobelste streven
Ik ben getroffen in mijn hart
Mijn geest gebroken en verward
Een offer van bloed en bot aan het kwade
Verzegelde mijn lot op het schavot
2. Door donkere wolken, mijn vaandel
De lucht is zwart, de aarde rood
Een veld waarop ik nimmer meer marcheer
Het einde komt, ik ben alleen
Als laatste daad op aard zwaai ik mijn banier
Aards bestaan, thans vergaan
Een leven dat ik in ruïnes achterlaat
Vergeten word ik niet, tot veel verdriet
Men zal weten wie ik was, mijn vaandel blijft bestaan
Mijn vaandel blijft bestaan
Als al de goden zijn vergaan
Mijn vaandel blijft bestaan
De wereld zal ten onder gaan
Mijn vaandel blijft bestaan
Als al de goden zijn vergaan
Mijn vaandel blijft bestaan
Door donkere wolken zal ik gaan
3. Mist
Wijs mij de weg… waarvan zij viel
Verdwaalde geest… verbannen ziel
Het zicht valt weg… blind schrijdt zij voort
De mist verstikt… haar rust verstoord
Wie ooit zei dat sterven pijnloos was
Leugens om de waarheid te maskeren
De walm van dood vult haar longen
Haar laatste reis door mist begonnen
Onschuldig wezen uit de tijd geplukt
Vertel haar waarom zij niet leven kon
De schoonheid ligt nu in een donker graf
Mijn herinnering aan haar, is mijn straf
4. Ik ben het dwaalspoor
Verdwijn, verdwaal
Vergeet, totaal
Volg mij, nabij
Ik leef, men beeft voor mij
Wees volgzaam, blijf stilstaan
In de hoop dat ik voortga
Omhels mij, vervals mij
In de angst dat ik doodga
Misleidend is de weg die ik bewandel
Jij doet nu wat ik zeg, ik ben het dwaalspoor
Ik ben het dwaalspoor
Verdwijn, verdwaal
Vergeet uzelf totaal
Volg mij, mijn spoor
Hervind wat ik verloor
5. Muur van bloed
De pilaren van mijn koninkrijk
Sculptuur van marmer uit mijn diepste ziel
Het fundament van mijn doornenkrans
Die ik zal dragen op de laatste dag
Wanneer jij mijn zwarte hart ontmoet
En de muren.. bedek... met jouw bloed
Val mij niet aan, gedachten, bemin de oerkrachten
Laat mij niet gaan, mijn zonden, verheerlijk bloedende wonden
Put kracht uit sombere tijden, schrijf je verhaal uit lijden
Creëer de noot van wanhoop, componeer de melodie van dood
Breek mij niet af, gedachten, geef zuurstof aan vertrouwen
Laat mij niet los, mijn ego, vul mij met zelfvertrouwen
Put kracht uit sombere tijden, schrijf je verhaal uit lijden
Creëer de noot van wanhoop, componeer de melodie van dood
6. Uit de grond getrokken
Ik ontwaakte uit een diepe slaap
Mijn rust verstoord, mijn klaagzang niet gehoord
Versplinterd hout en de geur van grond
Ik zag weer licht, mijn lichaam weer gewicht
Men nam mij mee naar een heilig huis
Een kring van kaarsen rondom mij heen
Drie figuren kwamen rond mij staan
Hun lust naar vlees reikte verder dan de dood
Hun oude huid tegen het mijne aan
Ik ben uit de grond getrokken
een karkas, een schim van wie ik was
Ik ben uit de grond getrokken
een levend lijk, onteerd door dienaars van het kruis
Een levend lijk, aan geen mens gelijk
Perversiteit was hun ondergang
Mijn ziel wil rust, mijn lust was reeds geblust
Ik zocht naar hen, drie dagen lang
Toen kroop ik terug, in het graf vanwaar ik kwam
En de mannen waren alle drie onthoofd
Hun levenslot, gebonden aan mijn wraak
Besmeurd met bloed, lag ik in mijn kist
Met drie hoofden aan mijn zij, was mijn ziel nu vrij
7. Tot op het bot
Een koude zucht, snijdt door de lucht
De prins, de vorst
Het landschap koud, de mensheid stil
Verrot, tot op het bot
Een giftig land, gesloten hand
Verbrand, intolerant
Luid geschreeuw, hun mening kil
Verdeeld, tot op het bot
Ik sta alleen, de winterkou
Mijn stem valt weg, ik ben in diepe rouw
De lucht is verstikkend
Men praat maar luistert niet
Een betonnen muur van haat
gestort in het cement van verdriet
Het verleden toont ons geesten, van wat ooit wederkeert
De haat voor al het vreemde dat, ons land, nu verteert
Tot op het bot, gekrenkt, verrot
Tot op het bot, ontaard, kapot
Lyrics in plain text format
