Ennui
The Last Way
1. Cold Somnolence
[music and lyrics by David Unsaved]
მოსახდენი გადაიქცა დაკარგულად,
და დამაწვა სულზე მძიმე ლოდად.
სიხარულის დამცინავი იმედები,
დამსხვრეული, მომეფინა გულზე.
შემომხვიე აბრეშუმის შავი სუდარები.
ზარის მძიმე რეკვა...
გამაგიჟა ამ სანთლების ალმაცერმა
ბნელ კედლებზე ჩრდილის ანარეკლმა.
შუაღამის მესმის ღელვა ბნელი,
მდუმარება გამაყრუებელი...
მე მინახავს, როგორ ყოველივე,
რაც შევქმენი, ხელში ჩამეფერფლა,
შავმა ნისლმა შემიჭამა დღენი,
ყველაფერი რაც გარშემო მერტყა.
მოგონების განტოტილი რკალი,
ყრუ ღრჭიალით მალე გადატყდება.
და მინდვრებში მარტო ბოდიალით
აქვითინდა ტყეში ქარის სევდა.
ძილი საბოლოო - ჩემი თანამგზავრი,
მომაშორებს უკანასკნელ წამებს,
გამატარებს ტანჯულობის უფსკრულს,
სინანულის გზაზე გამატარებს.
დაისივით ქრება აზროვნება
და ვიღაცა ყურში მიჩურჩულებს,
რომ ტკივილი მალე მომირჩება,
რომ სიკვდილი ტანჯვას გამიყუჩებს.
სიზმარში ვარ და ჩამესმის ხმები,
ჩახლეჩილი გამომშვიდობება,
სევდიანი დავიწყების მიღმა,
ჩემი ხატი უკუნისში ქრება...
What was bound to happen became lost
And is laying on my soul as a heavy boulder.
Mocking hopes of happiness
Broke and pieces fell on my heart.
Wrap me into black silk shrouds,
The toll of bells is heavy...
The oblique reflections of the candles
On dark walls are driving me insane.
I hear dark disturbance of the night,
Deafening silence...
I saw everything, I created,
Incinerated in my hands,
Black mist devoured my days,
Everything I had around me.
Branched circle of memories
Will soon break with muted gritting.
Wind, tired from wandering alone in the fields,
Will sadly cry in the forest.
Last sleep – my friend
Will relieve me from last seconds.
Will walk me the abyss of torment,
Will walk me the path of sorrow.
Thoughts are going out like a dusk,
And someone whispers to my ear,
That my pain will be cured soon,
That death will cease my sorrow.
I'm dreaming and I hear voices,
Hoarse farewell.
Behind the sad oblivion,
My face is disappearing in the dark...
2. Ennui
[music and lyrics by Serj Shengelia]
ტალღა ეცემა ნაპირს,
გამაყრუებლად გმინავს,
ბაგეზე შევიგრძნობ მარილს,
ქარი კანს გამიყინავს.
ჩემს წინაშეა
დიდი, უსაზღვრო ოკეანე,
უსულო დამპყრობელი
ძალა მიწის და ცეცხლის,
სიზმრების სამყარო,
ფანტაზიების მხარე,
მშვიდი სულების მიწა
სამოთხე და განსასვენებელი.
შეხედე ამ უსაზღვრო, მხარეს,
სიმშვიდეს, ნეტარებას
სამუდამოდ აქ დაიმკვიდრებ.
მაგრამ ბორკილი მაბავს,
მიჯაჭვული ვარ ნაპირს,
ჩემს წინაშეა მხოლოდ
ცივი, მაღალი კედელი
ის შემიძლია ვიგრძნო,
კანზე შემეხოს ნაზად,
მაგრამ მას ვერ შევიცნობ
ამ გადაშლილ სილამაზეს.
Wave is hitting the coast
Moaning loudly,
Feeling the salt on my lips,
Wind is freezing my skin.
Before me lies
Giant, endless ocean,
Soulless Conqueror,
Power of earth and fire.
World of dream,
Land of fantasy,
Place of calm souls,
Paradise and shrine.
Look at this endless land!
Calmness and bliss
Awaits you here.
But shackles are holding me,
I'm chained to the land.
Before me is only
Cold, high wall.
I can feel only it,
Tender touch on the skin,
But I won't know it...
This spread out beauty.
3. A Moment in the Void
[music and lyrics by David Unsaved]
ეს დღეები ბნელ ღამეზე შავია,
და ღამეებს დღისგან ვერ ვაარჩევ.
ამ უფსკრულის თავზე ვარ გადახრილი,
საიდანაც ექო ხმას არ გამცემს.
ცარიელი წამი უკანასკნელი
მომანიჭებს შვებას სანატრელს,
მარტოსული დღეებისგან ჯაჭვები
ჩამოხეულ ცხოვრებაზე დარჩეს.
გამხმარ გულზე, გამოფიტულ, ნემსებად
დასობილი ცრუ სიცოცხლის სევდა.
ჩემი გულის დაობებულ საკანიდან
ნაკადივით გარეთ ედინება.
და იმედის დამფერფლავი სიმწარე
მოეფინა წარსული დროს ქარებს,
მიგუდულად მიჩურჩულებს სიჩუმე:
"არ გეღირსოს მიწა შენ სამარედ,
არ ამყოფოს სული შენი ნათელში,
არ იყოს ქვეყნად ხსოვნა შენი,
დაე გაქრე, წამის გაელვებაში,
დაე გაქრე ამ უსასრულო დროში..."
This days are blacker than night
And I can't tell nights from days.
Hung above the abyss,
From where no echo gives a voice.
The empty last second
Brings dreamed of relief,
Chains of lonely days
Will remain on teared off life.
Like needles on dried out heart
Sorrow thrusts with false life.
From the musty cell of my heart,
Pours out like a stream.
Incinerating bitterness of hope
Covers winds of past times.
Muffled whisper of the silence:
«There is no soil for your grave,
No enlightenment for your soul,
No one will remember your name,
Let you perish in the brink of time »
4. Loss
[music and lyrics by David Unsaved]
იმედის ფერფლი გადაფარავს მეწამულ ზეცას,
ცხოვრების ტანჯვის ტყეში მე გზას მივიკვლევ.
როგორც ჭაობში გული სევდაში ჩაიძირა
ვიცი ამქვეყნად, ვერაფერი ვერ გადამარჩენს.
იქ სადაც ერთ დროს ჩემი სული სახლობდა,
ახლა ყრუ ტკივილს დაუდია ბნელი დილეგი.
ჩემი ცხოვრება ფოთლებივით დაიფანტება
და თითებს შორის ქვიშასავით ჩამოიფშვნება.
ეს ადრეული იარები რომ არ ხორცდება,
ნუთუ წყეული არის სული აწ და მარადის?
ვინ მომისაჯა საუკუნე გადაკარგულში?
ნუთუ ცხოვრების აზრი არ არის?
სიკვდილის აზრსაც ვეღარ ვხედავ...
ვერ გადავარჩინე, ის რაც იყო ჩემთვის ძვირფასი.
განდეგილი ვარ, ობოლი სული
ვერსად ვნახე ნანტრი სიმშვიდე.
საფლავის ქვების ჩრდილები ძლიერ მიზიდავენ,
მაგრამ ისინიც მუდამ დუმან.
ჩემ შეკითხვებზე პასუხად კვლავ სიჩუმეა.
წარსული არის დროის საფლავი,
პასუხების მუდმივი ძებნა იწვევს სევდას.
მომაკვდავი იმედი არის ჩემი რწმენა
ვერაფერს შევცვლი, ვერასოდეს...
სამწუხაროა...
Ashes of hope dim the scarlet heavens,
I wander through the forest of lively suffering.
Heart sinks into sorrow like into swamp,
I know, nothing can save me in this world.
In the place where my soul once dwelled -
Now dull pain lives into dark cell.
My life is scattered like leaves,
Will go through the fingers like a sand.
If this early wounds won't heal,
Is the soul doomed forever and ever?
Who sentenced me to be lost for centuries?
Does life have no meaning?
I don't even see reason of death...
I was unable to save what was dear to me,
I am a hermit, orphan soul.
Nowhere have I seen the dreamed rest.
Shadows of tombstones attract me,
But they are silent too,
The answers to my question is silence,
The tomb of the time is the past.
The constant search for answers causes sadness,
Dying hope is my faith,
Nothing I can change, never,
Alas…
5. The Descendant of Lifeless Rebirth
[music by Serj Shengelia / lyrics by A.K. iEzor.]
მკვდარი გარდასახვის შთამომავალი -
უსასრულო სივრცის ცქერით ვტკბები,
უძირო დროის გადაკარგულში,
სადაც ნისლში ჰორიზონტი ქრება.
სასიამო უმეცრების ბურუსში,
სალი თავზეხელაღების კლდესთან,
ცვივა ყველა სურვილები ზეციდან,
და ბაზალტის ქვებზე იფშვნება.
მკვდარი გარდასახვის შთამომავალი -
მე გავაძრე პირველად არსს კანი,
ვერ გამათბეს ამ ამაყმა ციფრებმა,
არსებობის ნაშთი ვერ დავთვალე...
ვერ დავთვალე...
ასო გაქრა ფერგადასულ სახელში,
გაქრა სახელი, ვიღაცას რომ ერქვა...
უცხო სახეს, ვინმეს მიგამსგავსებენ,
დავიწყებულს, განსვენებულს მკვდრებთან.
როგორ ვუთხრა ჩემს თავს, თუკი მუნჯი ვარ?
დავუმტკიცო, რომ ვარ არაფერი?
ლპობის სუნი თვალს მიბრმავებს ცრემლიანს,
რას ვუყურო? ირგვლივ მხოლოდ მკვდრებია...
დაჟანგულ საკანში ჩავიკეტები,
ჭუჭყიან გისოსებს კბილით დავხრავ,
მძვინვარებით თავს დავტანჯავ, შევრჩები
ჩუმ სიზმარში, სიცოცხლეს რომ არ გავს...
The descendant of lifeless rebirth -
I rejoice in admiring empty space,
In the endless distance of time
Where horizon hides in the mist.
In the fog of sweet ignorance,
By the rock of despair
Every wish falls from the sky,
And breaks to dust on basalt stones.
The descendant of lifeless rebirth -
I have peeled off the skin of primordial meaning,
But these proud numbers can't warm me,
I can't count the rest of being...
I can't count...
A letter disappeared in colorless name,
The name someone carried, disappeared,
Maybe you'll be thought to look like somebody,
Forgotten, sleeping with the dead.
How can I speak to myself if I'm mute?
How can I prove I'm nothing?
The reek of rot blinds my eyes with tears.
What should I look at? There are only, dead around...
I will lock myself up into rusted cell,
Gnaw on dirty bars with my teeth,
Will torment myself with rage, will remain
Inside the silent dream, unlike the life...
6. The Last Way
[music and lyrics by David Unsaved]
მოტივტივე, მოგონების მდინარეში
გავყოფ ცხადს და სიზმარს.
საკუთარი მწუხარების ტყვე ვარ მე ჩუმი,
ვერ მოვცილდი განსაცდლის ნიაღვარს.
მზე ვარ ცივი, მკვდარი, უსხივოსნო,
ტკივილი ვარ, სენი უკურნებელი,
სიმძიმე ვარ უსასრულო დროის,
სინანული ჩემი დამტყვევებელი.
თვალს დახუჭავ უკანასკნელად,
დაგიტირებს მხოლოდ ზარი,
არ დაგიდგა ხვალინდელი აისი,
აღარც ღამის ჩამოწვება ფარდა.
მომავალი, ვიცი, სიცარიელეა,
უშენობა დამიმატებს ტკივილს,
ჩემი ხელი მიწას მოგაბნევს და
უკანასკნელ გზაზე გაგაცილებ...
მზე ვარ ცივი, მკვდარი, უსხივოსნო,
ტკივილი ვარ, სენი უკურნებელი,
ძლიერ ქარებს შენს სახელს ვამღერებ,
შენს საფლავზე ხეს ვამტვრიე ტოტები,
შენს წარსულზე მოგონებით გამოვთვრები,
ცივ საფლავზე სხივი მანათობელი.
Floating in the river of memories
I separate reality and dream.
I am a prisoner of my own grief,
Can't walk away from suffering’s stream.
I am the sun, cold and lightless,
I am the pain, incurable wound,
I am the weight of the burden of times,
My sorrow has captured me.
Now you close your eyes one final time,
Only the bell will mourn for you.
Tomorrow's dawn won't come to you,
Neither night's veil will come down.
The future, I know, is empty now,
Pain will grow without you,
I will grip a handful of soil,
And see you off the last way...
I am the sun, cold and lightless,
I am pain, incurable wound.
I made strong winds sing your name,
Tore off the branches over your grave,
The memory of you will forever shine,
As the beam of light on the cold tombstone.
Lyrics in plain text format
