Enslaved "Mardraum - Beyond The Within" 2000
StÛrre Enn Tid, Tyngre Enn Natt
Hanen fall om pÅ tunet
FÛr han rakk gala
-Men eg kjende tida
Hesten hang i slitte taumar
Med utakk piska inn i augo
-Men eg makta Å trekke plogen
Bonden la seg til marka
GrÛdelaus og ufri
-Men eg rydda nye hov
Vekstane visna, evige lovnadar brast
Fargane falma, hjarta fraus fast
StÛyen stilna, men sigeren var tatt
StÛrre enn tid, tyngre enn natt!
Fjella fall, og skogen brann
Tida teia, vatn vart sand
Sola slokna, men deg hadde eg att
StÛrre enn tid, tyngre enn natt!
Lyset tok slutt, og stjernene slokna ;
FÛr fylgjet nÅdde fram til gards
-Men eg hussa vegen
Skipa sank med krigar og skald;
I botnlaus avgrunn lagt til kvile
-Men eg rÅka nye ukjende strender
Gudane vart alle brÅtt gamle
DÅ dei gyldne veggane fall
-Men eg gav dei ny kraft
Daudningekvida
Som eit Åpent sÅr
Kven kunne halde ut
Hvis eg fylgjer deg, blir eg som dei?
-Rak i rygg med fana
Til dei hengde
Dei vart som trea, livlause
Snakka ikkje, rÛrte seg ikkje
Handa kald, auga tomt
(Mimir, lyttar du?)
Det er langt, men trÛttnas du ?
Tida stÅr stilla, alt anna er dÛdt
Blod og kvad
Likgudens sol skin i kvar og
Ein sitt ansikt
Urd svarar med ekko, kva vil du gjera?
Kor la du hammaren, Thurisaz kallar ;
RÛska tak i faginningas rot
Dei vart som trea, livlause
FÛlte ikke, hÛyrde ikkje
Handa kald, auga tomt
Ymir, lyttar du?
Dei vart som trea, livlause
Ymir, kvifor er du tyst?
Entrance / Escape
I am not in there
I am not taking any part in this
There s no comfort where you are
And I won t give you anything
I am close to them mentally
But I am inbetween realities
There is no directions for where I am
They can t find me cause I am not in here
Ormgard
Ein jotne skrik i lengsel
Aesar druknar i banesÅr
I sterke armar veks
Gangar full av rÅte
Fjella let seg ikkje
Lenger lÛfte
Berre trellen eig
Sin eigen fridom
NÅr kongar fylgjer
Kristenmanns lov
Kven skal bera fram sÛlvet
Kven skal vakta bogen
Kven skal dÛme rett
NÅr hjarta er av kol
Skinnlaus ormyngel
Kven vil vel kome til
Slik ei verd
Dei storme menn drep
Sitt avkom med slÛve sverd
La dei angre, la dei lide
Men trÛyst dei ikkje
Gje dei aldri handa,
La dei aldri sjÅ auget
Tannlaust kjÛterpakk
Kven vil vel hÛyre pÅ slike ord
Kvite krist drep si eiga mor
La dei fryse, la dei svelte
Men trÛyst dei ikkje
Om dei fÅ orkar turnen,
Skal me byggja muren
Om dei fÅ orkar turen,
Skal me byggja muren
Om dei fÅ orkar turen
Skal me byggja muren
Aeges Draum
PÅ sytti og tusen favnars djup
SlÅr ein puls jamnare
Og hÛgare
BÛlger breier seg
Som hjarteslag
Gjennom lidlaus
Mosaikk
Ein vis mann
Tre hÛgder var han
Kom ein gong
Ned hit og sa:
Det som har vaert,
Var aldri
DÅ sÅg dei elva
Brenne, og sola blÛ
DÅ sÅg dei elva brenne
Og sola blÛ
Ei norne,
Kom ho med
Ned fra rÛttene
Og livets tre
Alt vil dÛy og forgÅ
Stillna skal atter rÅ
DÅ hÛyrde dei
Songen kvelast
Og barna dÛ
PÅ sytti og tusen favnars djup
SlÅr ein puls jamnare og hÛgare
Tomme univers i kvart eit ord
Der oppe, kor draumar dÛyr
Mardraum
Faal i flammar
Fanga under is
Mara rir evig
Nightmare
Fall in flames
Trapped under ice
Ridden by nightmares forever
Det Endelege Riket
Det endelege blÅ
Fremand og lÛfterikt
I det urgamle raude
Sviv det som ein gong
Kvitt var svart
I sirklar gÅr rika
FrÅ anna til eit gÅr me
I eigne auger uendelege
Utan auger
Lydlaust ingenting
FrÅ stjerna flyttas
Fjella; og tÅpa ser
Berre stein
I sirklar gÅr rika
FrÅ anna til eit gÅr me
Klagesongen ingen
Orka hÛyre
Fyller det tenkande
Rom; tvihald om
Lenker som ikke finst
-Kvifor ikkje leva
Utan dei?
I sirklar gÅr rika
FrÅ anna til eit gÅr me
Det endelege blÅ
Ikring ei nÅdelaus mor
Som skal
Kjaerteikne oss
Med endedagars
Eldskyer
Ormgard II : Kvalt I Kysk HÛgsong
Buskapen Åt hyrden
Og svalt smilande i hjel
Beitet fann dei ikkje
Du elsa din neste,
Og Åt di eiga mor
Tapar i eigen strid
Herre i eigne lenker
Du ser mot sola og frys i hjel
Hakka til blods i gyldne bur
Kvalt i kysk hÛgsong
Du kyssar handa som drap
Din eigen bror
Vaer du sikker,
Eg snur aldri ryggen mot deg
Vaer du sikker,
Eg skal alltid hÅna deg
Tenk nÛye etter
Kva du har skapt
DÅ du ligg der og dÛyr
HÛyr, der ute kor
Latteren vÅr ljomar
Tenk etter kva
Som ventar deg,
Du eledige dÅre!
Me lo dÅ Ormgard brann
Krigaren Eg Ikkje Kjende
Eg for ut i strid
DÅ dei framande kom
Eg sloss for min heim og min buskap
Eg kjempa dei ned
Med mitt spjut og min boge
SÅ dei heime kunne eta og sova
Eg drakk og eg skrÅla
Eg lo og eg skrÛyt
Av mine sigrar, mitt mot og min styrke
Eg fortalde om gullet eg fann
HjÅ dei eg slakta ned for fote
Eg vakna brÅtt
Ein kald og mÛrk morgon
Med buskapen daud og trellane rÛmde
All mjÛden var drukken og venene reist
DÅ la eg i veg til lovande land
For atter Å vende heim med aere
Alle som sto i vegen for meg
Skulle kjenne min styrke og vreide
Ved ein flod sto ein gammal og stÛl mann
Han vokta ein bÅt som eg trong
Eg skulle hogge han ned
Men sverdet brast og
Den gamle sto der og flirte
Fattige tÅpe, som aldri har skjÛna
At ein krigar skal kjempe mot krigar
Aldri du vinn visst du berre ser fram
Og ikkje inn
Med eit var den gamle vekk
Og vinden tok med seg bÅten
Ved bredda sto eg og skua
Men nÅdde ikkje den andre sida
DÅ starta kampen mot krigaren
Eg alltid trudde eg kjente
Stjerneheimen
Eg helsar stova med hÛgsinn
Der ho byr meg inn i flammar og sjÛ
I heile si prakt og galskap
+Trygg vert berre han som tÛr
Heim- til ei stjerneverd av sÛlv
Heim- ulv, mann og gard
Kenaz- bak panna brenn lyset me eig
Raidho- pÅ tankar over sol og regn
Ansuz- i far vÅr sitt hÛgsete
Eg ler mot det heilage hjulet
-Ho vil gje oss svara og lyset;
Vidare sveipas dei med
Atter nytt mÛrke
....Vis vert berre han som spÛr
Heim-med stjerner av sÛlv
Heim-ulv , mann og ard
( Eg er - er eg )
Krigar- be aldri om fred
Husbond- length alltid heim
Her vil me samlas
...Om runa spinn
Lyrics in plain text format
