Gorath
MXCII
1. Tombeveld
Multa ferunt anni venientes commoda secum
Multa recedentes adimiunt
Druïdische tradieses ligge diep
onner ózze geörfde grond
Boinkes wórr'n bedoeld
as dooërgank no ‘t liech
Kapelveld – Krœsweëg – Papenland
Ne kréng veranert kraach en kènnis
Een riechting vör gieste op reis wœder as de stêr’n
De doi drénke 't bloed
oat de hùd van Zenne zooën
Dooë wór géé léve vörzien vör dei
Ni innen hiemel en ooch ni inne hel
Ley striep’n vertrekke vanoat
de middel vanne Cromlech
Vanoat de stravai kome dükke stèin omhoeg
Helstrooët – Tombeveld – Doedestrooët
Ne weeëg tünt de ziel’n boe den onnerwereld is
Verbjand dör ‘t gelùf van ozze lieve’n hieër
Fiat Lux – Brèng oos de doed
Lùt den hiemel vergèt’n wa veë ni weëte
De djoons snèè’n dùr ‘t zwak vlies
Wa kumpt is gebouwd op mekanere gjan zien
En Slivenhier is hielegans ni hèèë, ni hèèë...
2. Thiedenbecke
Doë boe bem en bosse
De wereld grün kleurd’n
Doë boe de hèi nog flèt wòr
Inne plak van doenkel roet
Doë boe Eburoonse giest’n
Stont’n al bedeen op ‘t Hoeg Kêzel
Doë boe de mooën, het vuur enne zon
Ni verkraach wórr’n dör de zooën vanne joedse God
Tùsse Moasland en Scheldeland
Boe ‘t land van’n Demer likt...
Thiedenbecke…
Caeli enarrant gloriam Dei
Non nobis, Domine, non nobis,
Sed nomine Tu o da gloriam
En ter iere van urre naom...
Jonde het leëve hèèë verpês!
En ter iere van urre naom...
Koem doë ’n èin anne verlossing
Da fidei quae fidei sunt
Date et dabitur vobis
Et benedictus fructus ventris tui
Date et dabitur vobis
Hèilge voar zjeë brouch oos
Ne wollef tùsse de scheup
‘t freut van oer sjepping
Is ‘n hemelek serpênt
3. Doed over't galgeveld
As den doed euver ’t galgeveld dooëlde
waasd’n benkeleke mandragora oat de noate jaad
Bloed van goddeloze wezens dei hèèë oet hoenge
Foenkelend as de zon in de Al Wetende ouge
Ein galg rechgetrókke op ‘t Keizel
Een aner an’t Montelsven
Dat ‘t vollek moog zie’n en leer’n
Den hier moog iere’n, weet höbbe en lœster’n
De beek is ’n plak
boe het vlies kan rotte’n in ne pœt
"Den armen patient stont
in dien bitteren kau wel twee uren lanck
Tot dat de kuijle gemaeckt was,
de kruck gerecht en alles veerdigh
En wordt soo inden maneschijn gehangen
God heb de ziel! God heb de ziel!"
Een groete publieke bedeenkomst ver de minse
Dooë gegoeid zoe doed as ne piering
Kroenkelend waachtend op wiel hon en zwatte keëver
De lèisde brandstapel in Wölle goenk oat
jus twientig jaor joder
De galgen hèèë jonde vórtgenome dœr de Franse
In zevetienhonnerd vèèfensevetig
jonde de galge vórtgenome
En zoe jünde een aad rech teniet gedœn
Zoe jünde een aad rech teniet gedœn!
4. Do ut Des
5. Godsgerecht geschiedde
Den terjaaserik, lùt ‘m terjaas blèève
Den onnötterik, lùt ‘m onnöttig blèève
En heë deë jüs is, lùt ‘m jüs blèève
En den hèilege, lùt ‘m hèileg blèève
En onthat ‘t, vör je’t weet
Stön iech lengs oeg
Vör oeg te lange
Wa zjeë verdient
Onnere tèk van’n aä’n eek
Kumt de rooëd bedeën onnere bloete hiemel
In enne kréng van bjannende stèin
Pak hun haänd, pak hun leëve en hun grutsighèts
De Capitulare de Villis vermassakreërt de tradiese
Bréng glorie en verdestreweëring in Zenne’n naom
Den terjaaserik, lùt ‘m terjaas blèève
Den onnötterik, lùt ‘m onnöttig blèève
En heë deë jüs is, lùt ‘m jüs blèève
En den hèilege, lùt ‘m hèileg blèève
En onthat ‘t, vör je’t weet
Stön iech lengs oeg
Vör oeg te lange
Wa zjeë verdient
In’t laand van Carolus Magnus
Zèn de wèt’n oangesjroefd
"Servatius Servavit fidem, Servavit plebem Domini"
Zeker vör dèi wa an’t krœs hange …
6. Heidewake
In necessariis unitas
In dubiis libertas
In omnibus caritas... Caritas...
Zowel mans as vrölie volgd’n de tradise
Gildes wórre’n gemaok in zènne naom en in z’n lèis
Da lèid’n tot differente wèt’n
Gemaok ver toegewijde kluizeneers
Van Karthago tot Rome
broeders zijnde, beë’n ze de Liturgie der Oere
de godganse’n daog dooër
E model vanne gistelijke wereld van God
tegeneuver de stoffelijke wereld vanne mins
Vùl verenigingen gebrùkd’n dizze reëgel
Gemaok dör den èigiste dènker
Dooë koem nog meer rotsoi van
Meer en meer kweddele’n maokd’n het de Regel lêstig
Liefde as de euverwinning obbe wort
De verlossing vör alle volgelinge
Mè wa e verhaol van liefde mos jonne
Veranerde in’n mèis van Gods genaoie
Het kluster zoenk diep vórt inne mooës
Onner ’t wetter vanne Maote
Inne mooës vanne Maote
7. Gesta Sancti Servatii
Vechtend tege de ontkènning
vanne goddelijkheid vanne’n Hèilige Zooën
Zeggend dat Christus noch mede-eeuwig
noch vanne deugtelijkheid van God de Vaor wór
Instön ver’t foal’n
vanne kèrrekvergoadering van Sardica
Bewerend da Christus gemok wór
as ’n instrument ver de verlossing vanne minse.
De redder van’t aad Tongere
hoel de wach bè Sinte Pieter ze graof
Heë verzoeg de verrooëzing in’n hèilige profetie
Bè zenne gegeve slöttel
kos heë de poot’n vann’n hiemel ope doen
Enne zonde van zen trouw köd vergeëve
Heil in het geding!
De wood van Jehovah zulle veróbzjakt jonne
Een groete ontheiliging vanne scheup van Christus
Róp zenne noam aneenaon doar
aon alle kénger van dizze wereld
Ni onnergestèld anne Vaoder!
Ni goddelijk mè minselijk!
De legende van Servatius lèft wœder
Heë deë de machtige Romeinse elite ha bekeeërd
Heë deë het wood vann’n echte God ha verspreid
Zeggend da de Zooën enne Vaoder
vanne èigiste deugtelijkheid wórr’n
De verlossing heur wonderlijke plan wór oatgevoerd
Lyrics in plain text format
