Ossaert
Pelgrimsoord
1. De geest en de vervoering
Ik stijg op en laat mijn lichaam achter
Gewichtloos zweef ik door de lucht
De pijn voelt stilaan zwakker
Een geest in vogelvlucht
De etterende wond is diep
Ik graaf het zwarte vlees er uit
Bloed en pus druipt van mijn handen
Als ik de wond uithol
Mijn nagels schrapen
Het vlees van het bot
Betast door de duivel
Bevlekt door de heks
Bloed en pus druipt van mijn handen
Als ik de wond uithol
Mijn nagels schrapen
Het vlees van het bot
Bedwelmd en gevoelloos sleep ik mijzelf voort
Door de hopeloze tyfuszooi
Verzwakt en ellendig sleep ik mijzelf voort
Door de hopeloze tyfuszooi
De etterende wond is diep
Ik graaf het zwarte vlees er uit
Het koude vuur in mijn gebeente
Gegeten door de dood
Betast door de duivel
Bevlekt door de heks
Hellevorst
Bedwelmd en gevoelloos sleep ik mijzelf voort
Door de hopeloze tyfuszooi
Verzwakt en ellendig sleep ik mijzelf voort
Door de hopeloze tyfuszooi
Tot de dood mij grijpt
Ik stijg op en laat mijn lichaam achter
Gewichtloos zweef ik door de lucht
De pijn voelt stilaan zwakker
Een geest in vogelvlucht
2. De val en de beroering
Verstoken van fierheid
Gekweld door het lot
En de vergankelijkheid
Des mens
Het tijdstip oneindig
Het ogenblik was
Ik buitelde neerwaarts
Je verhaastte je pas
Ik trachtte te vatten
Wat niet tastbaar is
't Liep tegen het slotstuk
Sic vos non vobis
Smadelijk gilt zij
De hoer van het zijn
Vervloekt om voor eeuwig
Te baden in venijn
Er valt bloed uit de hemel en de de zon is heen gegaan
Het eindeloos tijdstip is in ledigheid vergaan
Tersluiks schrijdt teloorgang immer verdelgend voort
In absolute wezenloosheid schuilt het ware pelgrimsoord
Smadelijk gilt zij
De hoer van het zijn
Vervloekt om voor eeuwig
Te baden in venijn
Geen bestaan jaagt mij voort
3. De nacht en de verdwijning
Het kwaad heeft zich genesteld
Diep in mijn zijn
Broedplaats van afkeer
Een bron van venijn
Duivelskind
Geboren uit haat
Beest
De naam die ik draag
Graaf je graf
Het is zinloos en zot
Doelloos en dwaas
Graaf je graf
Uitgemergeld
Verteerd
Ziekte heerst
Woekerend gezwel
Geesten strekken hun armen uit
Halen mij naar huis
Klanken vervliegen
Het licht is gedoofd
Als de morgen toch aanbreekt
Ben ik van verstand beroofd
Geesten strekken hun armen uit
Halen mij naar huis
Graaf je graf
Het is zinloos en zot
Doelloos en dwaas
Graaf je graf
4. De dag en de verschijning
Waanbeeld van de dageraad
Schijnsel van bedrog
De morgen is al lang vergaan
louter schimmen zijn hier nog
Zoon van de morgen, kind van de nacht
Door mijn beschouwing grootgebracht
Het zonlicht is gestorven aan haar eigen ijdelheid
Omne finitum tot in eeuwigheid
Welzalig degene die in schaduwen leeft
Gezegend het wezen wat dood aan leven geeft
Morgenster
Verlicht de nacht
Lyrics in plain text format
