Turia
Degen van Licht
1. I
Instrumental
2. Merode
Een gure ijlheid rijst op in de hoogvlaktes
De maan bestijgt de heuvels
Koude nevels legeren zich om de toppen der bergen
Snijdende winden, brandende ogen
Het daverende, grauwe gesteente
Eist zijn slachtoffers op
Door de ongenadige hoogte bevangen
Lichtvaardigheid blijft niet ongestraft
Wanhoopschreidende krijsen
Vullen de ontzaglijke hoogtes
Met galmen van torment!
3. Met sterven beboet
De ogen, dichtgeschroeid
Geklommen tot de onbegrijpelijke hoogvlaktes
Om te ontkomen aan het melancholisch gemurmel
Verblind door het wemelende rumour
Een geur van gemeenschap
Lokt jou de afgrond in
Een onmiskenbaar instinct
Gooit jouw lijf
In een put van bloedrode lichamen
Door de hitte verdreven
Ter aarde gestort
Jouw levenswil, met sterven beboet
4. Degen van licht
In de bedwelmende hoogtes
Rust het bergenland
In den gloeiende zwijmel van zomerbrand
De aristocratie van het hemelgewelf
Verschroeid in een overvloed van vurig goud
Het landschap gonst van knisperend insectengewarrel
Kruipend naar het lichtgelaat
Verstoofd in het noodlottig broeien
Hun stervende schaduwen
Een fantasmagorie van ruïnering
5. Storm
Vogels zwermen in grote woestheid door elkaar
Roestbruine rotsen glinsteren in de stortvloed
De regengeur jaagt bedriegende herinneringen aan
Het hart, opgeslokt door slopende arrogantie
En gefolterd door onontkoombare schaamte
Het oordeel was al lang geveld
6. II
Instrumental
7. Ossifrage
De dode prooi, gadegeslagen
Gehuld in koperkleurige klei
Aanschouwen vuurrode ogen
Stilzwevend het grondeloze spektakel
Door honger gedreven
Stort zij zichzelf neder
Grove beenderen worden in de hemel getrokken
En spatten vervolgs uiteen op de gloeiende rotsen
De uitgespreide gruzelementen
Verzadigen haar bottenlust
Haar tocht komt kortstonds ten einde
Wanneer het wantrouwen der mens
Met een enkele pijl haar lichaam doorboord
Zij die wit was maar roestig wilde zijn
Kleurt langzaam bloedrood
In het landschap van onherroepelijke tragedies
Lyrics in plain text format
